μετεγγυητής

ο (Α μετεγγυητής)

νεοελλ.

(νομ.) ο εγγυητής τού εγγυητή

αρχ.

ο μεσεγγυητής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α)-* + ἐγγυητής, μέσω ενός αμάρτυρου *μετεγγυῶ].